Akcja „Burza” to największa operacja zbrojna Armii Krajowej, której kulminacyjnym momentem było Powstanie Warszawskie. Przeprowadzona została przez Polskie Państwo Podziemne, a jej celem było wyparcie Niemców z Polski przed wkroczeniem na jej obszar Armii Czerwonej. Zachodziła bowiem uzasadniona obawa, że sowieci zajmą „wyzwalane” spod władzy niemieckiej terytoria i nie będą chcieli pozwolić na odbudowę państwa polskiego w jego przedwojennych granicach. Czas, niestety, nie działał na korzyść strony polskiej. Lubelski Okręg AK zaliczał się do jednego z najliczniejszych. Operowały tu zgrupowania Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora”, Wojciecha Rokickiego ps. „Nerwa” czy Bolesława Mucharskiego ps. „Lekarz”. Komendantem Lubelskiego Okręgu był Kazimierz Tumidajski ps. „Marcin” – weteran wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej. Działania zaczepne przeciwko okupantowi trwały jeszcze przed 1944 r. W okresie samej akcji nasiliły się, szczególnie w zakresie działań sabotażowo-dywersyjnych. Chciano również wesprzeć walczącą Warszawę, jednak żołnierze Armii Czerwonej uniemożliwili ten zamiar.
Te oraz inne zagadnienia zostały wyeksponowane na 19 planszach tematycznych. Prezentują one genezę samej akcji, jak i jej znaczenie polityczne, sylwetkę komendanta AK w tym czasie, podlegających mu żołnierzy, rozpoznanie przez nich wroga i terenu, działania zaczepne oraz wykorzystywane przez nich przygotowane własnoręcznie materiały wybuchowe. Kilka plansz jest poświęconych również propagandzie wojskowej i dbaniu o morale oraz trudnej współpracy z innymi organizacjami wojskowymi czy też Armią Czerwoną. Uwagę poświęcono również samemu Powstaniu Warszawskiemu. Materiały w zdecydowanej większości pochodzą z Archiwum Państwowego w Lublinie z zespołów: Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin (1072), Bataliony Chłopskie Okręg IV Lublin (1073), Narodowe Siły Zbrojne Okręg III Lublin (1074) oraz dwóch spuścizn: Mikołaja Spóza (2618) oraz mjr. Zygmunta Żyłki-Żebrackiego (1907-2004) komendanta Obwodu Puławy i Inspektoratu Puławy AK (2531) oraz z innych zespołów. W tych dwóch ostatnich szczególnie liczna jest dokumentacja fotograficzna. Na wystawie nie brakuje również bardzo powszechnej dokumentacji aktowej, planów, plakatów i druków ulotnych. Eksponowane są również znaczki pocztowe i faksymile prasy z okresu Powstania w Warszawie. Zaprezentowany na wystawie materiał z lubelskiego archiwum został uzupełniony o obiekty z Archiwum Państwowego w Opolu, Centralnego Archiwum Wojskowego oraz Muzeum Armii Krajowej.
FORMAT: wydruk na piance PCV, 150×100 cm, 20 plansz.
