Operowanie w terenie w warunkach konspiracyjnych wymagało opanowania szeregu umiejętności pozwalających działać odpowiednio skutecznie. Zaliczało się do tego sprawne czytanie i rysowanie map oraz wiedza na temat znaków i symboli umożliwiających porozumiewanie się bez obawy wykrycia oraz umiejętność odróżniania wroga od sprzymierzeńca. Opracowano zatem szereg znaków sygnalizacyjnych, które służyły do wydawania rozkazów, przemieszczania się i zwyczajnego działania operacyjnego w terenie. Ręcznie wykonywano również wykazy oznaczeń poszczególnych zgrupowań i oddziałów Armii Krajowej. Wszystkie czynności operacyjne były skrupulatnie rozdzielane na poszczególnych żołnierzy, a za właściwe ich wykonanie odpowiedzialni byli dowodzący nimi oficerowie.
 |
Plan organizacji pracy w oddziale (Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin, Materiały przekazane przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Lublinie, sygn. 2) |
 |
Instrukcja wykorzystywania znaków sygnalizacyjnych (Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin, Materiały przekazane przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Lublinie, sygn. 3) |
|
Kod sygnałów umówionych opublikowany w nr. 4 „Towarzysza Pancernego” (Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin, Materiały przekazane przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Lublinie, sygn. 3) |
 |
Szkic miejsca zbiórki oddziałów leśnych pod dowództwem „Strzały”, 6 II 1943 r. (Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin, Materiały przekazane przez Zofię Leszczyńską, sygn. 511) |
 |
Dyspozycja pracy dla zastępu budującego tratewkę na jedenastu workach (Związek Walki Zbrojnej – Armia Krajowa Okręg Lublin, Materiały przekazane przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Lublinie, sygn. 2) |